Het einde, the end, le fin, ปลาย, akhir

Nou,

zoals de titel dus al zegt, is mijn avontuur bijna afgelopen. Ik kan hier nu een enorme jankblog van gaan maken, wat we niet gaan doen, maar het is echt ZO bizar snel gegaan. Thailand lijkt alweer een eeuwigheid geleden en ook deze laatste drie maanden zijn voorbij gevlogen!
Vannacht zijn we weer in Sydney aangekomen en het is echt fijn hier weer te zijn, terug naar de plek waar ons Australisch avontuur begon. Wat wel een beetje kut is, is dat hier nu een of ander HUGE festival is en letterlijk elk hostel vol zit, dus wij gelijk aan het stressen. Nu hebben we met onze connecties (klinkt goed dit, haha) een paar logeeradressen gevonden, dus dat is wel echt heel relaxed, want ik was al bang dat we met dit kutweer in de regen in het park of zoiets dergelijks moesten gaan slapen.

Maandag, dus echt al BIJNA, vlieg ik weer naar Nederland. Zo bizar snel gaat de tijd. De afgelopen weken zijn we veel plekken langs de oostkust langs gegaan: Hervey Bay en Fraser Island, vervolgens Noosa, Surfers paradise en Byron Bay. De afgelopenw weken heeft het hier alleen maar geregend, dus het plan om met een gezond kleurtje terug te komen, is ook volledig in het water gevallen. We hebben dus ook niet meer kunnen surfen, kayakken en bezoekjes aan het strand kunnen brengen, wat wel echt heel jammer is. De enige dagen dat het wel mooi was, was in Fraser Island. Dat is een onbewoond eiland dat voor 99.99% uit zand bestaat. Daar cross je dan rond met jeeps en ga je naar zoetwatermeren met heel wit zand. Het water is zelfs zo schoon dat je ervan kan drinken en het smaakte echt best lekker haha, beter dan het chloorwater hier uit de kraan. We sliepen in een heerlijk primitief kamp tussen de dingo's op matjes van een halve centimeter dik, maar dat mocht de pret niet drukken! We zaten met leuke mensen in een groep en met flink wat goon achter de kiezen was het zelfs mogelijk om in slaap te vallen. Na een aantal topdaagjes in Fraser gingen we terug naar het vasteland en door naar Noosa. Daar regende het alleen maar, dus we hebben echt geen zak uitgevoerd... beetje films kijken in hostel. Ze hadden wel allemaal nieuwe illegale films, dus dat scheelde dan weer wel. Ook zijn we nog een paar keer uitgeweest, waren leuke avondjes daar. Dat was ook ongeveer het enige waarnaar je uit kon kijken, omdat je overdag binnen zat weg te kwijnen bij de regen.
Na vijf dagen Noosa gingen we naar Surfers Paradise, wat ook nu absoluut geen paradijs was. Vanwege het weer waren de stranden gesloten, dus al wilde je graag naar het strand, het mocht en kon gewoon niet. Uit pure verveling ben ik daarom maar naar de kapper gegaan en ook dat soort impulsieve acties doe ik NOOIT meer. 35$ voor helemaal niks nada verschil. Een of andere bokser knipte mijn haar en hij was echt ruim een half uur bezig om me vervolgens op het "verbluffende" resultaat te wijzen... Nou goed, toen maar chagrijnig weg, ik ga in Nederland wel weer. In Surfers paradise hebben we gewinkeld, langs de boulevard gelopen (enige kwartier dat het droog was) en onze boeken uitgelezen. In Surfers paradise ook nog uitgeweest met een paar Zweden die we de hele tijd al tegenkomen bij onze reis naar beneden richting Sydney.
Na een aantal dagen vonden we het wel weer welletjes en hebben we de bus naar Byron Bay gepakt, een na laatste bestemming voor mij. Hier waren we al eerder geweest en het was heel leuk om weer even terug te zijn! We kwamen aan met goed weer, dus gelijk de biezen gepakt en naar het strand gegaan! Ferdi, Daan en Justin (van de campertocht) waren ook weer in Byron, dus een klein reunietje weer. Die dag was echt heel chill: strand, daarna lekker eten (wraps) en daarna uit! De volgende dag voelden we ons een beetje brak, maar het weer was alweer omgeslagen en kut, dus dat maakte niet zoveel uit. Toch zijn we naar het strand gegaan en gaan zwemmen en toen merkte ik dat mijn linkeroor niet zo lekker aanvoelde, ik dacht, gaat wel weer over. Nou toch niet, want ik heb nu al vijf dagen een oorontsteking. Zondagnacht werd ik wakker met het gevoel alsof mijn oor zou ontploffen, dus dat was niet helemaal op en top. De rest van de dagen in Byron waren weer behoorlijk hopeloos: beetje op bed liggen met een ontstoken oor en genieten van grijze luchten met regen. Ik ben nog naar de dokter gegaan en die heeft me druppels gegeven, die overigens echt voor geen meter werken; ik lijk met de dag dover en dover te worden. Ik hoor nu echt super slecht met mijn linkeroor, en blijf maar "sorry what?" "wat?" "sorry, once more?" herhalen, haha.
Gisteren, na vijf nachten Byron besloten we terug te gaan naar Sydney, dan echt mijn laatste bestemming... We kwamen vannacht aan en moesten vanmorgen weer uitchecken omdat elk hostel propjevol zit. Ook hier in Sydney regent het weer pijpenstelen, ideaal.

We hebben nu goddank dus wel onderdak gevonden, we gaan vannacht naar ons oude appartement in sydney en slapen dan nu daar op de bank ofzoiets. Morgen slapen we in het appartement die een paar Fransen huren die we nog kenden van een aantal maanden geleden en zondagavond, mijn laatste avond in Sydney, hebben we wel weer een hostel gevonden, gelukkig!
En dan breekt maandag aan en vliegt ik er om 18.00 (8 uur 's morgens nl tijd) vandoor. 26,5 uur later kom ik dan in Nederland aan (half 11 's morgens) en ben ik weer in het kikkerland!

Ik kijk wel een beetje tegen de vliegreis op, omdat die zo lang is, maar ook omdat ik helemaal loner ben. Fuuk laat ik achter in de sunshine state en ik hoop dat zij nog een toptijd hier gaat beleven, wat sowieso wel goed gaat komen! We hebben het samen hier top gehad, geen ruzie gehad, maar nu is toch echt de tijd aangebroken dat ik terug ga naar het 'echte' leven. Ik ga het backpacken missen, of nee, eigenlijk niet, maar het reizen zal ik wel missen. Niet ga ik het leven uit mijn rugzak missen, hoe fijn, eindelijk weer m'n eigen spullen en mijn eigen bed! Ook kijk ik er weer naar uit iedereen weer in het echt te zien!

Goed, adios iedereen en tot gauw, heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel gauw!
kusjes vanuit het regenachtige sydney!