Einde Chiang Mai

Sawasdee ka!

22 september, het laatste weekend in Chiang Mai is aangebroken. We wilden iets speciaals zien en trekkings werden enorm aangeraden, dus dat gingen we doen! Fuuk, Karlijn, Clare en ik gingen zaterdagochtend vroeg op pad naar Chiang Mai, om daar opgepikt te worden door een trekkingorganisatie. Wij deden een tweedaagse trekking, wat inhield dat je bij locals slaapt. Wij deden deze tour met z'n 5en: wij vier en nog een gestoorde duitse junk. Samen met onze gids begonnen we met een zware wandeling door de jungle. Fuuk kon het natuurlijk enorm waarderen en ging voorop, maar Karlijn en ik vonden het iets minder genieten (heel erg warm, steil, zweet, nare muggen, gekke beesten, etc). Na een paar uur kwamen we uit bij een miniscuul dorpje in de middle of nowhere. Vanaf daar moesten we door een rijstveld naar een olifantenboerderij lopen. Het was echt heel erg mooi daar en ik vond het ook echt vet om door die velden te lopen. Toen we het rijstveld doorgestoken waren, kwamen we uit bij een lokale olifantenboerderij, waar we op olifanten gingen rijden. Onze Duitse junk vond tussen de olifantenpoep allemaal paddo's en het leek hem een leuk idee om het in het dinner te verwerken, maar dat vonden de lokale boeren een minder sterk plan. De olifantentocht was best gaaf, alleen zat je zeg maar in zo'n stoeltje en dat zat echt allesbehalve comfortabel. Daarna konden we met de olifanten badderen en dat was wel echt heeeeel erg gaaf! Daarna hebben we een beetje in het zonnetje gechilld, want die olifantenfarm was ook de plaats waar we sliepen. Ik wil niet zeggen dat het allemaal heel primitief was, maar het was wel echt in de middle of nowhere en er was dus haast niks, alleen een prachtige omgeving en.... olifanten! 's Avonds hebben we zelf gekookt met onze gids. Dat is trouwens ook nog een verhaal, haha. Onze gids zag er echt vet jong uit en hij kon absoluut, maar dan ook echt absoluut niet ouder zijn dan 27: het was de PERFECTE gok aangezien hij zich naar die leeftijd gedroeg, maar er ook echt zo uitzag (geen rimpel en hij was ook nogal behoorlijk in shape). Toen ik via via hoorde dat hij 42 was, was dat ook echt een enorme shock. Serieus, ik wou dat ik Thaise genen had, haha. Maar goed, na het avondeten werd het al heel gauw donker en tsja, wat moet je dan? Je kan Jenga spelen, opium roken en rijstwijn drinken (dat doen de locals hier, en wauw, ze waren echt helemaal stoned en dronken). Ik heb een slokje van de rijstwijn geprobeerd, maar het is echt niet te hachelen: heeeeeeel sterk en vies. Fuuk, Karlijn en ik zaten er ook echt een beetje bij van: goh... haha. Die Duitser vermaakte zich natuurlijk prima, want die was ondertussen al aan z'n zesde joint die avond begonnen. Uiteindelijk vonden we het mooi geweest en besloten we maar te gaan slapen (het was nog geen tien uur). We sliepen in een soort van hutje (buiten), op een balkon met een prachtig uitzicht, echt heel erg mooi. Wel werden we vroeg wakker door de zon die opkomt, maar het was echt de moeite waard om op deze manier gewekt te worden; een prachtig uitzicht over een dal met olifanten, hutjes en rijstvelden.
Toen we eenmaal fris en frutig waren, trokken we verder. We zouden eerst naar een waterval gaan en daarna raften. De waterval was echt echt echt enorm vet. We moesten een klein stukje klimmen, om bij een waterval uit te komen waar je kon zwemmen en vanaf kon glijden. De stenen waren namelijk helemaal uitgesleten door het water, waardoor er een soort van megasteile glijbaan gevormd werd. Volgens Didi (onze gids) kon je hier makkelijk vanaf, omdat er geen rotsen of stenen onderaan lagen. Hij gleed er dus vanaf en wij verklaarden hem voor gek, alleen idioten deden dat. Toch bleef hij volhouden dat het makkelijk kon en dat je heus niet met je kop op de stenen zou knallen (dat was namelijk mijn grote angst) en nadat hij het een paar keer had voor gedaan, zijn we hem achterna gegaan en het was zooooooooooooo gaaf en ook echt zoooooooo eng haha. Didi zelf sprong er zelf ook nog vanaf en deed dingen die ik echt van m'n leven niet zou durven, maar ach. Wel zijn we ook nog uit bomen gesprongen en dan landde je in het water, ook heel leuk. Die dag kon dus toen al niet meer stuk. Vervolgens gingen we door raften, waar we al steeds minder zin in kregen gezien het feit we naast de woeste kolkende rivier reden. Het is hier namelijk regenseizoen en de rivier zag er dus verre van ontspannend uit. Ik meen het, ik was echt bang. Ik kan namelijk niet raften en dit leek me niet de meest geschikte plek om het voor het eerst te doen. Maar goed, toch deden we het en gingen we met z'n allen de boot in. Het water stroomt snel en soms heb je dus van die heftige stukken, maar eigenlijk was het best wel vet (en ook nog steeds eng). Alles ging soepel, tot het einde: toen lazerde ik uit de boot (best typisch natuurlijk weer), net op het moment dat we het hoogtepunt van de rit tegemoet gingen: een soort van waterval. Gelukkig had ik gelijk het touw van de boot vast en zat er achter me een thaise instructeur die me er echt in een paar tellen weer uitviste. Niks aan het handje dus, maar wel een gezonde dosis schrik.

Na de rafttocht overleefd te hebben en mijn levensredder (okee, lichtelijk overdreven) bedankt te hebben, gingen we door naar een dorpje met hill tribers. Niet heel boeiend, maar wel leuk om te zien hoe zo'n dorpje eruit ziet. Vervolgens gingen we eindelijk naar huis, helemaal gesloopt van het weekend.

Afgelopen maandag gingen we onze laatste schoolweek in... en dat was eigenlijk best jammer. Ondertussen was ik echt gehecht geraakt aan die kindjes die eigenlijk geen letter Engels kunnen, maar het wel heel hard proberen. We hebben ze nog wat grammatica proberen te leren en donderdag was onze afscheidsdag en hebben we (uiteraard) alleen maar spelletjes met ze gespeeld. Vervolgens kregen we allemaal cadeautjes: gekke hoeden, armbandjes, kaartjes, tassen en ga zo maar door, heel lief. Ik ga ze wel missen.

Daarna gingen we snel door naar huis om onze tas in te pakken, want de volgende ochtend zouden we vertrekken naar Pai. Het afscheid met Karlijn werd nog iets langer uitgesteld, want die ging gezellig mee voor het weekend. Met de rest hebben we een afscheidsdinneetje gehad bij John's place, een heel leuk restaurant in Chiang Mai. Daarna vroeg naar bed en vroeg op om Chiang Mai definitief te verlaten.

Dus dat was dat..... Op naar het echte backpack-avontuur!
lieeeeefs.